konserwacja central klimatyzacyjnych Większość wentylatorów ma konwencjonalne łopatki opracowane
Jest ściśle związany z prędkością obrotową wentylatora, a więc i przepływem powietrza oraz zastosowanym typem łożyska. Większość wentylatorów ma konwencjonalne łopatki, opracowane do dużych prędkości obrotowych, które wytwarzają duży strumień powietrza, ale i jednocześnie duży hałas (zob. dB). Żeby go obniżyć, wystarczy zmniejszyć prędkość obrotową, co jednakże powoduje również zmniejszenie przepływu powietrza. Głośną pracę wentylatora można częściowo zniwelować odpowiednio zwiększając jego rozmiar i liczbę łopatek (zwykle siedem lub jedenaście), dzięki czemu przy niskich obrotach można uzyskać zadowalającą jego wydajność. Niskie obroty mają jeszcze inne zalety: łożysko mniej hałasuje i mniej się zużywa.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wentylator
Ogrzewanie
Kwestia ogrzewania staje się bardzo istotna, gdy zaczyna się jesień. Mieszkańcy bloków martwić się nie muszą (zazwyczaj), jednak sprawa wygląda inaczej w przypadku właścicieli domów wolno stojących.
Muszą oni bowiem wybrać najbardziej wydajną i relatywnie tanią metodę ogrzewania swoich czterech ścian. Piec na węgiel, drewno, gaz? A może ogrzewanie elektryczne, panele słoneczne...
Można też sięgnąć po nowsze rozwiązania, takie jak rekuperacja, która jest na chwilę obecną jedną z tańszych w eksploatacji metod grzewczych.
Krótka definicja z Wikipedii. Freon
Głównym następcą freonu R 12 jako cieczy chłodniczej stał się R 134a, czyli 1,1,1,2-tetrafluoroetan (nazwy handlowe Suva 134a; Solkane 134a; Genetron 134a). Freony to związki fluoru, chloru i węgla, R 134a jest fluorowanym węglowodorem zawierającym niepodstawione atomy wodoru (nie zawiera chloru). Jego wzór sumaryczny to CH2FCF3.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Freon