Dlaczego wybieramy praktyczne auta?
Wybór samochodu to niejednokrotnie spore wyzwanie. Choć chcielibyśmy zostać posiadaczami naprawdę luksusowego pojazdu, zazwyczaj nasza kieszeń nam na to nie pozwala. Gdy trzeba podjąć decyzję, bardzo często chcemy zasięgnąć porady jakiegoś eksperta motoryzacyjnego, czy to w rodzinie, czy wśród znajomych. Posiadanie stylowego auta spowoduje, że wielu ludzi będzie nam zazdrościło, jednak z drugiej strony w takim przypadku nieraz koszt inwestycji jest wyższy niż zysk z niej osiągnięty. Nic więc dziwnego, że większość osób decyduje się na praktyczne, wygodne samochody, którymi może przemieszczać się nie tylko cała rodzina, ale można także zmieścić wiele w bagażniku i przewieźć nawet na dalekie odległości.
Eksploatacja układu hamulcowego a bezpieczeństwo
Części, na które składa się układ hamulcowy są bardzo często uważane za kluczowe dla wystarczającego bezpieczeństwa pasażerów. To właśnie hamulce pozwalają nam uniknąć niebezpiecznych wydarzeń na drodze takich, jak uderzenie w inny samochód czy coś na poboczu a także na panowanie nad prędkością. Nic więc dziwnego, że wielu ekspertów motoryzacyjnych sugeruje, aby zawsze sprawdzać stan układu hamulcowego zanim wybierzemy się w dłuższą podróż. Jest to bardzo istotne szczególnie wtedy, gdy poruszamy się autem na trudnym terenie, górskim lub obdarzonym na przykład wieloma zakrętami, na których koniecznie trzeba wykorzystywać hamulce, aby jechać z odpowiednią prędkością.
Podstawy termodynamiczne
Obiegiem porównawczym współczesnych silników wysokoprężnych jest obieg Seiligera-Sabathé. Obieg ten składa się z następujących przemian charakterystycznych:
adiabatyczne sprężanie,
izochoryczne podgrzewanie czynnika,
izobaryczne podgrzewanie czynnika,
adiabatyczne rozprężanie,
izochoryczne oziębianie czynnika.
Obieg porównawczy jest obiegiem teoretycznym. Silnik rzeczywisty pracuje wg obiegu, składającego się z nieco innych przemian. Sprężanie i rozprężanie nie są adiabatyczne, ponieważ występuje wymiana cieplna ze ściankami cylindra, głowicą, tłokiem i innymi elementami. Nawet, gdyby występujące procesy były adiabatyczne, nie byłyby odwracalne. Ogrzewanie czynnika nie jest izobaryczne, następuje najpierw wzrost ciśnienia, a potem jego spadek. Najważniejszą różnicą jest to, że obieg porównawczy opisuje układ zamknięty (wykorzystywany jest wciąż ten sam czynnik), a obieg rzeczywisty układ otwarty (następuje wymiana czynnika roboczego).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_o_zap%C5%82onie_samoczynnym