Szansą na przetrwanie do sędziwego wieku chorując na stwardnienie rozsiane jest dobrze dobrane leczenie. Właśnie dlatego mogą pomóc sporej ilości osób chorujących na SM powstrzymać jej postępowanie.Czy można wyleczyć stwardnienie rozsiane?
Leczenie niektórych chorób nie jest tak skuteczne, jak byśmy tego chcieli. Wielu z nich nie da się w pełni uleczyć i musimy żyć z nimi na co dzień, a jedną z takich właśnie chorób jest stwardnienie rozsiane. Dzisiejsza medycyna nie zna jeszcze odpowiedniego lekarstwa, które pozwoliłoby nam się pozbyć tej choroby, ale istnieje wiele terapii, które pomogą nam ograniczyć jej zły wpływ na nasze życie.
Mimo, że stwardnienia rozsianego nie da się całkowicie wyleczyć, zawsze możemy w pewnej części sobie z nim poradzić, więc warto próbować różnych metod. Bardzo możliwe, że znajdzie się taka, która będzie dla nas idealna i pomoże nam cieszyć się życiem, nawet mimo choroby. Nigdy nie powinniśmy rezygnować z prób leczenia, ponieważ być może z czasem nasza kondycja znacznie się poprawi.
Choroba devica- czym jest?
Zespół devica to, tak samo jak stwardnienie rozsiane, choroba autoimmunologiczna, jednak atakuje głównie nerwy wzrokowe oraz rdzeń kręgowy. Choroba rozwija się około 40 roku życia, a nie tak jak Sm w wieku około 30 lat. Ponad 80% przypadków zachorowania na tą chorobę dotyka kobiety.
Zmiany powodowane przez tą chorobę obejmują paraliż mięśni nóg, rąk oraz zaburzenia w działaniu jelit, utratę czucia kończyn górnych i dolnych oraz zaburzenia widzenia (głównie ostrości) aż do ślepoty. Tak samo jak Sm ta choroba podlega leczeniu, jednak mimo wielu podobieństw wymaga odmiennego leczenia niż stwardnienie rozsiane. Dlatego właściwa diagnoza jest bardzo ważna.
Wikipedia i cytat z stwardnieniu rozsianym
Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM, ang. multiple sclerosis, MS) ? przewlekła, zapalna, demielinizacyjna choroba ośrodkowego układu nerwowego, w której dochodzi do wieloogniskowego uszkodzenia (demielinizacji i rozpadu aksonów) tkanki nerwowej.
Choroba ma najczęściej przebieg wielofazowy z okresami zaostrzeń i poprawy. Częstość jej występowania zależy od rejonu geograficznego i waha się od 2 do 150 na 100 000 ludności w zależności od kraju i konkretnej populacji1. Stwardnienie rozsiane zostało po raz pierwszy opisane w 1868 roku przez Jeana-Martina Charcota. Dotyczy najczęściej osób młodych, ze szczytem występowania między 20. a 40. rokiem życia, i nieznaczną przewagą zachorowań u kobiet niż mężczyzn.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stwardnienie_rozsiane